Καθώς
μέσω της προσωπικής
διαφοράς δημιουργούνται
πρόδηλες αδικίες αλλά
και διαφορετικές
ταχύτητες υπαλλήλων, το
οικονομικό επιτελείο
επεξεργάζεται σχέδιο
για «κόφτη» στους
συμψηφισμούς των
αυξήσεων με την
προσωπική διαφορά.
Τα
σενάρια για το πλαφόν
Στο
επίκεντρο είναι κυρίως
όσοι έχουν μικρή
προσωπική διαφορά, με
στόχο να πριμοδοτηθούν,
καθώς λαμβάνουν και
χαμηλότερες αποδοχές από
συναδέλφους τους, με
τους οποίους μπορεί να
έχουν και την ίδια
προϋπηρεσία.
Τα
επικρατέστερα σενάρια
είναι τρία:
Να «παγώσει» ένα ποσό
της προσωπικής διαφοράς,
για παράδειγμα 100 ευρώ,
και οι συμψηφισμοί να
γίνονται με το
υπερβάλλον ποσό, όποιο
κι αν είναι αυτό
Να οριστεί ποσοστιαίο
πλαφόν συμψηφισμού με
το ποσό της προσωπικής
διαφοράς του υπαλλήλου
και το υπόλοιπο της
αύξησης να δίνεται ως
καθαρή αύξηση στην τσέπη
Συνδυασμός και των δυο αυτών
σεναρίων.
Παράδειγμα
Για
παράδειγμα, έστω ότι
υπάρχουν δυο υπάλληλοι
με μισθό (μισθολογικό
κλιμάκιο) 1.000 ευρώ ο
καθένας. Ο ένας έχει 500
ευρώ προσωπική διαφορά
και ο άλλος 100 ευρώ
προσωπική διαφορά. Αυτό
σημαίνει πως ενώ έχουν
την ίδια προϋπηρεσία, ο
ένας λαμβάνει στην τσέπη
1.500 ευρώ (επειδή
υπηρετεί αλλού ή επειδή
έχασε επιδόματα που
έπαιρνε κ.ο.κ.) και ο
άλλος 1.100 ευρώ.
Έστω πως
αλλάζουν μισθολογικό
κλιμάκιο και πρέπει να
λάβουν 60 ευρώ
αύξηση. Χωρίς
νομοθετική ρύθμιση,
κανένας από τους δυο δεν
θα λάβει κάτι στην
τσέπη, διότι στον πρώτο
η προσωπική διαφορά θα
μειωθεί στα 440 ευρώ και
στον δεύτερο στα 40
ευρώ.
Με τη
νέα ρύθμιση:
Πρώτο
σενάριο
Με το
πρώτο σενάριο, έστω πως
από την προσωπική
διαφορά «παγώνει» ένα
ποσό της τάξης των 100
ευρώ και οι συμψηφισμοί
επιτρέπονται από το
υπερβάλλον ποσό.
Ο πρώτος υπάλληλος (με
απολαβές 1.500 ευρώ) δεν
θα πάρει τίποτα στην
τσέπη. Από την
προσωπική διαφορά που
διατηρεί, «παγώνει» το
ποσό των 100 ευρώ και
από τα υπόλοιπα 400
αφαιρούνται 60 ευρώ =
Μένει με προσωπική
διαφορά 340 ευρώ και
απολαβές 1.500 ευρώ, ως
είχε.
Ο δεύτερος υπάλληλος (με
απολαβές 1.100 ευρώ) θα
λάβει στην τσέπη
ολόκληρη την αύξηση των
60 ευρώ. Η
προσωπική διαφορά που
διατηρεί των 100 ευρώ
μένει «παγωμένη» και
παίρνει αύξηση 60 ευρώ =
Οι απολαβές του
διαμορφώνονται στα 1.160
ευρώ.
Δεύτερο
σενάριο
Με το
δεύτερο σενάριο, έστω
πως τίθεται πλαφόν 10%
της προσωπικής διαφοράς,
το οποίο μπορεί να
συμψηφίζεται με τις
αυξήσεις λόγω αλλαγής
κλιμακίου. Σε αυτό το
σενάριο:
Ο πρώτος υπάλληλος (με
απολαβές 1.500 ευρώ) θα
πάρει 10 ευρώ στην
τσέπη. Από την
προσωπική διαφορά των
500 ευρώ που διατηρεί,
μπορεί να συμψηφιστεί
μόνο το 10%, δηλαδή 50
ευρώ. Συνεπώς η
προσωπική διαφορά
μειώνεται στα 450 ευρώ
και ο υπάλληλος παίρνει
στην τσέπη αύξηση 10
ευρώ = Οι απολαβές του
αυξάνονται στα 1.510
ευρώ.
Ο δεύτερος υπάλληλος (με
απολαβές 1.100 ευρώ) θα
λάβει στην τσέπη αύξηση
50 ευρώ. Από
την προσωπική διαφορά
των 100 ευρώ μπορεί να
συμψηφιστεί μόνο το 10%,
δηλαδή 10 ευρώ = Η
προσωπική διαφορά πέφτει
στα 90 ευρώ και ο
υπάλληλος λαμβάνει
αύξηση 50 ευρώ. Οι
απολαβές του
διαμορφώνονται στα 1.150
ευρώ.
Ανισότητες
Τις
ανισότητες που
δημιουργεί η προσωπική
διαφορά, που αποδόθηκε
σε διαφορετικά χρονικά
σημεία σε διαφορετικούς
υπαλλήλους, έθιξε,
πρόσφατα, μιλώντας στην
Βουλή ο υφυπουργός
Εθνικής Οικονομίας και
Οικονομικών, Θάνος
Πετραλιάς.
Ο
υφυπουργός
Οικονομικών παρουσίασε
στη Βουλή μια σειρά από
παραδείγματα για να
αποδείξει τις
στρεβλώσεις στο σύστημα
προσωπικής διαφοράς
στους δημόσιους
υπαλλήλους που προκαλούν
μεγαλες μισθολογικές
διαφορές σε εργαζόμενους
με τα ίδια τυπικά και
ουσιαστικά προσόντα.
Υπάλληλοι με ίδια
χρόνια υπηρεσίας και
προσόντα συχνά λαμβάνουν
διαφορετικές αποδοχές,
ανάλογα με το πότε
προσελήφθησαν ή
προήχθησαν.
Μέσω της
προσωπικής διαφοράς,
μάλιστα, δημιουργούνται
πρόδηλες αδικίες όπως
επίσης και δυο ή και
τρεις ταχύτητες
υπαλλήλων:
Οι
παλιοί υπάλληλοι, που
είχαν προσληφθεί πριν
την 10ετία των
μνημονίων, οι οποίοι
έπαιρναν διάφορα
επιδόματα (όπως τα ΔΙΒΕΤ
στο υπουργείο
Οικονομικών) και
διατηρούν παλιές
προσωπικές διαφορές
Οι
παλιοί - νέοι υπάλληλοι
που μπήκαν στο Δημόσιο
μετά την οριοθέτηση και
απόδοση των πρώτων
προσωπικών διαφορών αλλά
πήραν και αυτοί εκ των
υστέρων ένα ποσό ως
προσωπική διαφορά
